Op weg naar Ierland

Voor de oversteek naar Ierland van 250 kilometer willen wij eigenlijk wel vroeg vertrekken. Helaas gaat de gate pas twee uur voor hoog water open. Het is dus al half tien als we starten aan deze oversteek. Het weer is goed. Er is weinig wind maximaal beaufort 3-4. Er vertrekken nog drie andere boten uit de haven maar die gaan alle drie naar de Silly eilanden, een oversteek van ongeveer 30 mijl.

Onze voorbereiding op deze oversteek was heel degelijk want het kan goed misten en het is groot water, waar al een duidelijk invloed van de Atlantisch oceaan voelbaar is. Lange deining wat enerzijds confortabel is omdat het een wiegend gevoel geeft maar anderzijds bedreigend omdat de golven zo hoog zijn dat het schip in een dal volledig verdwijnt.

Wij ronden Landsend op ruime afstand en varen dan een tijdje parallel aan de shipping lane. Het is al een uur of zes in de middag als we aan de eigenlijke oversteek naar Ierland beginnen. Nog 120 miles op een koers van 345 graden. Om half elf valt de nacht in. Het is niet helemaal donker omdat wij een half maantje hebben, dat ondanks de bewolking toch enig schijnsel geeft en al en toe als er een bij onbewolkte lucht een mooi gespreid lichtspel over het zeeoppervlak.

Het al twee uur ‘s-nachts als wij op de Plotter bij het Celtic Deep een concentratie van vissers zien. Het zijn zeker twintig bootjes. Ze liggen stil op 10 tot 15 miles afstand voor de boeg van de Sindoro. Op het oog is nog niets te zien behalve een paar flauwe lampjes rond de positie die wij op het scherm zien. Kunnen wij daar doorheen? Thea stelt voor een bocht erom heen te maken, maar ik voel op dit moment nog niet zo veel voor omvaren. Bij onze vorige oversteek naar Ierland 9 jaar geleden weken wij uit voor een gasveld en dat kostte uren.

Ineens hoor ik een scherp snijdend geluid achter de boot. Ik zie echter niets bijzonders. Even later hoor ik het geluid opnieuw en dan zie ik wat het is………. Dolfijnen niet een maar minstens een stuk of vijftig. Ze spelen met de boot springen en maken vreemde caperiolen. Thea vergeet dat het koud en donker is en hangt overboord om ze aan te moedigen. Ze blijven zeker een uur bij de boot en bieden een nachtvullend programma. Pauw en Witteman maar dan een paar uur later.

Dolfijnen op weg naar ierland

Als ze uiteindelijk weer vertrekken keert het “vissertjes in de verte-probleem” weer op de voorgrond. We varen door en uiteindelijk blijkt als we de kaart op de plotter nog eens uitzoomen dat er genoeg ruimte is voor passage. We luisteren naar een luisterboek van Jonathan Saran. Erg leuk zo’n verteld verhaal.

’s-Nachts varen is best leuk maar geeft ook altijd een soort extra spanning. Je ziet niet waar je vaart en of er wat in het water voor je ligt. Het is waar wij nu varen meer dan 100 meter diep maar toch is het een beetje eng, al was het maar vanwege de walvis waar wij voor moesten oppassen. Wij zijn dus ook blij als rond vier uur een flauw licht opdoemt in het oosten. Het is behoorlijk bewolkt dus geen mooie zonsopgang deze keer maar wel weer zicht. Nog twee keer doemen deze reis een hele school dolfijnen op. Nu het licht is kunnen wij ze filmen en fotograferen. 

Ik denk dat ik het filmpje heb kunnen uploaden in You tube. Dit is de link naar de video op You tube; http://www.youtube.com/user/sindorobark

Thea is erg enthousiast, zij houdt van dolfijnen en wil de filmpjes snel aan onze kleindochter Demi laten zien. Met haar gaat ze jaarlijks naar het Dolfinarium. Dit is Harderwijk in het groot zonder prinsessen  verhaal.

We komen rond zeven uur in de buurt van Ierland. Hier kunnen wij een zender oppakken met mooie klassieke muziek.

Om twee uur ‘s-middags lopen wij Kilmore Quay binnen. Wij kennen dat nog denken wij maar herkennen in eerste instantie niets. Ik vermoed dat de ouderdom nu heeft ingezet als wij ons visrestaurant van 9 jaar geleden niet meer kunnen vinden. Maar dan blijkt het  een verbouwing te zijn, ons eettentje heeft een nieuwe gevel gekregen. Wij eten er heerlijke volle seafood showder, een dikke vissoep. Om 9 uur zetten wij alle telefoons en communicatie apparatuur uit en gaan wij lekker slapen