Wat Wassenaar is voor Den Haag, Vught voor
’s-Hertogenbosch, dat is Bangor voor Belfast. Een luxe mooi gelegen badplaats,
met onder architectuur gebouwde huizen voor beter gesitueerden. Het heeft een
prachtige jachthaven met alle faciliteiten kortom prima toeven daar.
Maandagmorgen starten wij met een wandeling naar Holywood ongeveer 15 kilometer
verderop. Het pad loopt langs de delta die uitkomt bij de haven van Belfast.
Ongeveer halverwege komen wij langs een tentoonstellingsruimte van natuurbeheer
waar ook koffie te krijgen is. Omdat wij in onze rol van jury voor de
prijsvraag nog onderzoek moeten doen naar de juiste vogelnaam komt deze
onderbreking als geroepen. Wij spreken een man in uniform aan in de
tentoonstellingsruimte waar een plaatje van “onze” vogel te zien is en vragen
naar de naam.
This is an………. Oysterpickerhaveagoodday antwoordde de man
na enig aarzelen, om daarna direct met een diepe zucht te vertrekken. Wij
vonden dat best een lange naam voor zo’n klein beestje en bedachten dat deze
mogelijk gesplitst zou moeten worden in een Oysterpicker en een prettige dag
verder. De naam van de vogel dus en een beleefd verzoek geen vragen meer te
stellen. Een Oyster picker, het zou kunnen.
 |
| Oysterpipickerhaveagoodday?? |
Gelukkig hielp onze winnaar van de
eerste prijs Henk Prevo uit
Eindhoven ook de jury door als eerste het goede antwoord te geven. Wij
ontvingen zijn mail gedateerd op 18 juni 08.36. Het goede antwoord hebben wij
gecontroleerd via google Het is de Black Gullimot of zwarte Zeekoet.
Gefeliciteerd Henk met deze mooie overwinning. Natuurlijk waren er meer
inzendingen Theo Hearkens uit Gouda eindigde op de tweede plaats met als tijd
15.26 uur. Roel Melief uit Lienden heeft een verdiende derde plaats met het
goede antwoord op de 19e om 20.29. Daarna moest de jury zich buigen
over twee twijfel gevallen. De eerste van Jacques Zick uit Epse: “Een duif die
niet gewend is aan linksrijdende auto’s”, kan de jury helaas niet goed rekenen.
Ook Lidy Lansdorp uit Wassenaar, die naar de mening van de jury een gokje waagt
met “Scholparadijsflamingooekst”valt buiten de prijzen. Nog net op tijd ontving
de jury de inzending van Mieke Vlastra uit Odijk, die er met een Pinguin ook te
ver naast zit voor een eervolle vermelding. Wel bedankt allemaal voor de
reacties en er volgt vast nog een keer een herkansing.
Vanmorgen vroeg vertrokken wij uit Bangor met als
bestemming Campbeltown op het eiland Kintyre bekend van The Mull of Kintyre,
waarover ook een mooi muzieknummer door Paul McCartney en Danny Laine is
geschreven. Het was een prachtige dag, een mooi windje om mee te beginnen en
direct helder zicht op de contouren van het schiereiland Kintyre. Gaandeweg
valt de wind weg en moet de motor het werk doen. Het water is spiegelglad, zo
vaak zie je dat hier niet. Onder de boot loopt de diepte op naar 150 meter.
Daar merk je natuurlijk niets van maar het is wel bijzonder. Dan doemen de
granieten en bazalten rotsen op uit zee. Groot en ongepolijst met wel zacht
groene begroeiingen in de dalen en op beschutte plaatsen. Wij passeren zo Ailsa
Craig aan stuurboord en Sanda Island aan bakboord. Het zijn kleine onbekende
eilanden, ze geven mede invulling aan het ruige, onherbergzame en ongelofelijk mooie
landschap. Het is zo imposant, dit is Schotland, dit is natuur en landschap dat zich nauwelijks laat
beschrijven. De zon staat er vol op, Thea zit in een korte broek ik in stuur in
mijn overhemd, een dag om niet meer te vergeten.
 |
Foto’s laten maar een streepje
zien van al die schoonheid het merendeel is zee en lucht. Je krijgt die
volle indruk niet op een plaatje overgebracht dat is wel jammer. Na een scherpe
bocht naar bakboord varen wij het Campbeltown loch binnen. Wij liggen vannacht
aan een mooring van de plaatselijke zeilclub.De volgende ochtend lopen wij het stadje binnen en gaan
liggen aan een pontoon. Nu kunnen wij van de boot en Campbeltown en het
schiereiland gaan verkennen. Het plaatsje is pittoresk, de tijd heeft hier ook
stil gestaan als je naar de etalages kijkt veel oubolligheid maar wel leuk om
te zien. ’s-middags bezoeken wij de whisky distilleerderij van Springbank en
drinken een glaasje licht gerookte whisky. De dag erna huren wij een auto om
het schiereiland te verkennen. De oostkust is ruig en stijl heel anders dan de
westkust die ons een beetje aan de Amerikaanse westkust doet denken. Vanaf het
zuidelijkste puntje waarop de vuurtoren staat hebben wij uitzicht op Ierland en
Rathlin eiland. Wij voelen ons heel nietig, de wind waait ons uit de jas en er
is hier helemaal niemand uren rijden zonder tegenliggers op verlaten wegen. We
vinden het wel bijzonder.
 |
| Collage van etalages in Campbeltown |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten